Hoi, Robin hier. Ik ben 17 jaar oud, studeer journalistiek en werd toen ik 11 jaar oud was gediagnostiseerd met ADHD. Je hoort het niet vaak van een puberende tiener, maar ik vind studeren ontzettend leuk. Oké ik geef toe; ik vind het ook chill om op de bank te hangen en series te kijken. Maar in tegenstelling tot vele andere tieners vind ik naar school gaan helemaal geen probleem. Waarom ik studeren leuk vind? Geen idee. Wat ik wel zeker weet is dat het een enorme uitdaging is om met ADHD te studeren.
Plannen, plannen en nog eens plannen
Dat is zo’n beetje wat ik de hele dag door doe. Plannen. Al vanaf de middelbare school werd dit mij aangeleerd. Niet dat ik dat nou zo erg vind hoor, maar soms draai ik een tikkeltje door. Naast mijn huiswerk plan ik ook mijn outfits die ik draag, wat ik ’s ochtends op mijn boterham smeer en zelfs wanneer ik ga slapen. Vaak bedenk ik ’s avonds al wat ik de volgende dag op mijn brood smeer. Dit heeft ook zijn voordelen trouwens. Ik heb ’s ochtends vaak tijd over – die ik weer inlever omdat ik moet zoeken naar mijn sleutels, want die raak ik altijd kwijt.
Sorry wat zei je?
Concentratie is ook een dingetje. Vooral nu ik sinds een maand of twee geen medicatie meer slik. Ik luister wel naar mijn docent, alleen gaat alle informatie het ene oor in en het andere oor vliegensvlug uit. Soms lukt het mij wél om me te concentreren. Ik ben dan zo gefocust dat niets of niemand mij kan en mag storen. Dat voelt dan als een echte overwinning. “Zie je wel dat ik het kan, ik heb die rotpillen helemaal niet nodig”, denk ik dan. Concentreren is sowieso niet makkelijk, voor niemand niet. Gelukkig gaat mij dit nu wel goed af.
Uitstelgedrag
Oke, huiswerk maken is niet echt een favoriete activiteit. Maar sinds dat ik geen medicatie meer slik is dit nog een stukje lastiger geworden. Het is net alsof ik in een utopische wereld leef. Zonder medicatie wordt ik lui en lig ik het liefst heel de dag op de bank. Met medicatie begin ik veel makkelijker aan mijn huiswerk en heb ik alles netjes op tijd af. Gelukkig heb ik hier ook allerlei trucjes voor. Zo beloon ik mezelf (iets te) vaak. Als ik mijn huiswerk af heb mag ik een aflevering Friends kijken. Als ik heb geleerd voor mijn theorie examen mag ik een koekje pakken. Misschien is dit niet een al te beste oplossing, aangezien ik mij tegenwoordig voor alles beloon. Maar hey, het is beter dan nietsdoen. Toch?
Al met al is studeren dus best wel een uitdaging. Je vergeet de helft mee te nemen, je concentratie is na 3 minuten helemaal op en aan het eind van de dag ben je moe. Maar de volgende dag staan we weer op met een grote glimlach. “Vandaag ga ik weer nieuwe dingen leren”. Met dat motto sleep ik mijzelf door mijn schooldagen heen.
Studeren gaat mij dus goed af omdat ik het leuk vind en omdat ik mijzelf bepaalde trucjes heb aangeleerd. Ik ben erg benieuwd hoe het studeren jou afgaat of hoe jij jouw studietijd hebt beleefd. Laat onderaan de pagina jouw reactie achter.
Groetjes,
Robin
Wil jij meer informatie over ADHD tijdens je studie?
Bekijk hier alles over ADHD op school!
Over de auteur
Hoi lezers!
Mijn naam is Robin, ik ben 17 jaar jong en ik ben een trotste adhd’er. Ik wilde als klein meisje het jeugdjournaal presenteren. vandaar dat ik nu op de school voor journalistiek studeer. Ik woon nog lekker thuis samen met mijn broertje, vader en moeder. Naast mijn bijbaantje in de supermarkt doe ik ook nog vrijwilligerswerk én hockey ik in het gezelligste team van de club. Maar mijn grootste hobby is toch wel muziek maken, luisteren en concerten bezoeken.
In groep 8 werd ik gediagnostiseerd met ADHD, en ik ben er trots op.
Wat knap dat jij jezelf hebt leren plannen!
Hoewel ik voor anderen misschien chaotisch overkom ( flexibel vind ik????) doe ik niets anders dan Plannen. Ik kan beter plannen en organiseren dan wie dan ook zonder adhd. Andere mensen volgen mij dan ook soms niet als ik al 6 stappen vooruit ben.
Tip: plan ook eens tijd in waarin je juist Niets hoeft en lekker bij kan komen. Dat is op de lange termijn een goede investering in je gezondheid????
Hoi Robin, bij mij is dat studeren pas gelukt toen ik 45 was. Toen vond ik het pas interessant. Scheelt wel dat het een opleiding was voor het vakgebied waarin ik nu werk. Dat plannen was wel een ding ja. Er moest het laatste jaar een portfolio komen en dat werd wel laatste moment werk. Dat belonen is heel herkenbaar. Dat deed ik niet alleen bij schoolwerk maar ook bij de afwas enzo. Nu heb ik het bijna niet meer nodig voor dat soort dagelijkse dingen!
Op de middelbare school was het een drama. Toen ben ik 2 keer blijven zitten. Alleen omdat ik mijn huiswerk gewoon maar niet deed. Te lastig om aan te beginnen. Behalve wanneer ik
het een heel interessant onderwerp
vond. Haalde ik ook meteen een 10.
Maar ja, toen wist ik ook nog niet dat er zoiets als ADD bestond. Achteraf was ik dan misschien iets zelfverzekerder geweest, en had ik ook manieren gevonden om aan dat huiswerk te beginnen. Wie weet…
Petje af voor je doorzettingsvermogen Fijn dat jij studeren leuk vindt. Geloof me, beter nu dan op je 45e 😉