“Een kijkje in het leven van Robin, een 17 jarige studente journalistiek”
Wedstrijd in een wedstrijd
Sporten met ADHD is erg fijn. Je kunt er al je energie in kwijt en het is goed voor je concentratie. Ikzelf hockey 2 keer per week. Dat vind ik ontzettend leuk om te doen, maar adhd zorgt toch wel voor een aantal lastige momenten.
De trainingen
Elke dinsdagavond sta ik op het hockeyveld. Even inlopen, spieren rekken en een balletje overspelen. Dat is zo moeilijk nog niet. Pas als de trainer een oefening uit gaat leggen wordt het lastig. Overal op het veld staan gekleurde pionnen. ?wow dat is echt een mooie kleur rood?, denk ik dan. Zo mis ik al een deel van de uitleg. Je zou denken dat die pionnen een uitleg visueel maken. Da?s toch niet helemaal zo. Al die kleurtjes zorgen namelijk voor een error in mijn hoofd. Meestal los ik dit op door als laatste in de rij te gaan staan, zodat ik kan afkijken bij mijn teamgenoten.
De wedstrijd
Zondag = hockeyzondag. Elke zondag staat in het teken van hockey. Zo?n wedstrijd is leuk, maar zorgt ook voor ontzettend veel stress. Het begint met mijn tas inpakken. ?Heb ik alles? Stick, bitje, scheenbeschermers, flesje drinken??. Regelmatig stond ik zonder hockeystick op de club..
Na het warmlopen en onze yell kunnen we beginnen. Je zou denken dat sporten niet zo moeilijk is, maar toch moet je veel denken tijdens het spel. Je moet letten op je positie, je verdediger en op de scheids. Maar tegelijkertijd ben je ook benieuwd naar wat er op het veld naast je gebeurd. Opnieuw focussen dan maar. Totdat er op het veld naast je wordt gefloten, w??r uit mijn concentratie gehaald.
Tja, en dan hebben we het nog niet gehad over de tegenstanders. Het gaat mijn team en mij vooral om het plezier. We spelen lekker een potje hockey, raken ons energie even kwijt en doen na de wedstrijd nog gezellig een drankje. Voor de tegenstander is dit vaak een ander verhaal. Zij moeten en zullen winnen. Met geluk heb je een leuke tegenstander, maar zo niet, dan is dat echt een uitdaging. Als ADHD?er heb ik nogal een kort lontje (oeps). Dan is het best moeilijk om je mond te houden tegen de tegenstander, of soms zelfs tegen de scheidsrechter. Vroeger was dit een groot probleem voor mij. Regelmatig kreeg ik een waarschuwing van de scheids, en heel af en toe kreeg ik zelfs een groene kaart. ?Komop, het ene oor in en het andere oor uit?, zeiden mijn teamgenootjes en coach dan. Alsof dat voor een ADHD?er zo makkelijk is. Gelukkig heb ik met de jaren geleerd om mij in te houden op het veld. Hierdoor is eigenlijk elke wedstrijd leuk.
Uiteindelijk is het ontzettend fijn en leuk om te sporten. Het zorgt voor rust in mijn hoofd, ik kan even al mijn stress en drukte in kwijt en je bent weer even bezig. Daarnaast houd je er leuke vrienden aan over.
Is sporten voor jou ook een uitlaatklep? Ik kijk uit naar jouw reactie.
Groetjes, Robin
Wil jij meer informatie over ADHD tijdens je studie?
Bekijk hier alles over ADHD op school!
Over de auteur
Hoi lezers!
Mijn naam is Robin, ik ben 17 jaar jong en ik ben een trotste adhd?er. Ik wilde als klein meisje het jeugdjournaal presenteren. vandaar dat ik nu op de school voor journalistiek studeer. Ik woon nog lekker thuis samen met mijn broertje, vader en moeder. Naast mijn bijbaantje in de supermarkt doe ik ook nog vrijwilligerswerk ?n hockey ik in het gezelligste team van de club. Maar mijn grootste hobby is toch wel muziek maken, luisteren en concerten bezoeken.
In groep 8 werd ik gediagnostiseerd met ADHD, en ik ben er trots op.
Leuk verhaal. Ik ben zelf een fanatiek hardloper, racefietsen en mountainbiker. Ga lekker door met het sporten en laat soms gewoon dingen lekker langs je heen gaan.
Mooi artikel Robin. Knap dat je jezelf zo open stelt ook voor alle ongemakken en hoe jij daar mee opgaat.