Als ADD?er word ik (Like) vaak gedefinieerd als iemand die zich nergens op kan concentreren. Logisch, want meestal lijkt dat ook wel het geval te zijn: ik kan mij niet focussen op een hoorcollege, dwaal tijdens gesprekken altijd af en een boek lezen kost me heel veel energie. Toch heb ik net als andere AD(H)D?ers wel degelijk momenten dat ik mij kan concentreren. Dit gebeurt tijdens de hyperfocus.
Tijdens een hyperfocus ben je zo erg met iets bezig dat niks je meer kan afleiden. Het gebeurt meestal wanneer je iets doet dat je erg leuk vindt, of dat erg belangrijk voor je is. Ik heb het zelf bijvoorbeeld wanneer ik muziek maak.
Een hyperfocus kan heel fijn zijn, maar heeft ook nadelen. In deze blog zet ik voor jullie de belangrijkste feiten en voor- en nadelen van een hyperfocus op een rij.
1. Tijdens een hyperfocus richt ik al mijn aandacht op ??n doel
Voordeel
Normaal gesproken hebben AD(H)D?ers een hoofd vol gedachten dat non-stop van onderwerp naar onderwerp springt, ik dus ook! Er is geen samenhang en dat brengt onrust. Tijdens een hyperfocus wordt alle aandacht gevestigd op ??n doel. Nog steeds is het hoofd hard aan het werk, maar er is nog maar ??n onderwerp en voor veel AD(H)D?ers is dat een grote verademing. Het voelt bijna alsof de grote, chaotische wereld is gekrompen en er niks meer bestaat, behalve ik zelf en waar ik mee bezig ben.
Nadeel
Dat ik geen oog meer hebt voor andere dingen dan mijn hyperfocus, betekent ook dat ik belangrijke dingen om mij heen kan vergeten. Als ik ?cht alles op alles zet om die puzzel af te krijgen of wanneer ik volgende level van een game wil halen, kan ik zomaar een afspraak missen, omdat ik er totaal niet meer aan denk.
2. Tijdens een hyperfocus kan ik heel lang achter elkaar werken
Voordeel
Tijdens een hyperfocus heb ik (bijna) geen pauzes nodig. Ik heb het gevoel dat ik voor altijd door kan gaan. Hierdoor kun ik soms binnen een week een taak afronden waar anderen (niet ADHD’ers) veel langer over zouden doen.
Nadeel
Wanneer ik moet stoppen met wat ik aan het doen ben, bijvoorbeeld omdat ik echt al lang naar bed had gemoeten, of omdat er visite komt, dan brengt dit ontzettend veel weerstand met zich mee. Ook als iemand een gesprek met mij wil beginnen terwijl ik net in mijn hyperfocus zit, is dat heel frustrerend. Ik heb dan het gevoel dat de controle weg is over wat ik aan het doen ben.
3. Tijdens een hyperfocus werk ik heel effici?nt
Voordeel
Niet alleen kan ik lang achter elkaar werken, maar alle tijd die ik besteed tijdens de hyperfocus, wordt nuttig gebruikt. In korte tijd kan ik bergen werk verzetten, zonder dat dit ten koste gaat van de kwaliteit.
Nadeel
Zonder dat ik het doorheb, verbruik ik heel veel energie. Pas als de taak is afgerond of als het echt niet meer gaat, voel ik pas hoe moe ik ben. Afhankelijk van de lengte van de hyperfocus, moet ik hier echt van bijkomen.
Dit zijn de belangrijkste voor- en nadelen. Zelf vind ik de hyperfocus meestal prettig, bijvoorbeeld wanneer ik een belangrijke deadline heb voor een verslag. Maar er zijn ook momenten dat ik er niet op zit te wachten, bijvoorbeeld als ik het druk heb en ik wil graag eventjes pianospelen, zonder te worden opgezogen in een hyperfocus, omdat ik daarna weer andere dingen moet doen. Om te voorkomen dat ik in een hyperfocus beland, zet ik dan een (kook)wekker die ik na vijf minuten af laat gaan. Als de wekker afgaat, moet ik mijzelf even herinneren aan het feit dat ik de activiteit zo af moet gaan ronden. Ik zet dan de wekker nog een keer op vijf minuten en wanneer deze voor de tweede keer gaat, moet ik stoppen. Zo weet ik zeker dat ik mijzelf niet verlies.
Een hyperfocus is, naar mijn mening, een enorme superkracht die niet veel voorkomt onder niet-AD(H)D?ers. Het bewijst maar weer hoe bijzonder we zijn.
Ik ben benieuwd of er meer lezers zijn die ook wel eens een hyperfocus hebben! Leuk als je een reactie achterlaat onderaan deze pagina.
Groetjes, Like
Wil jij meer informatie over ADHD in het dagelijkse leven?
Bekijk dan onze ADHD lifestylepagina!
Over de auteur
Mijn naam is Like en ik ben bijna drie?ntwintig jaar. Ik ben fulltime student aan de pabo en maak daarnaast veel muziek. Ik woon in een studioappartement, zonder huisgenoten. Dat is fijn als ik bijvoorbeeld een hele drukke stagedag heb gehad. Dan hoef ik niet meer in de keuken ?gezellig? te kletsen. Ik kreeg de diagnose ADD toen ik vijftien was. Het was geen verrassing, maar gaf me vooral ruimte om de juiste trucjes te leren om het leven een beetje succesvol door te komen.
D){kind=link}
Lang leve de hyperfocus; zonder had ik nooit mijn studies kunnen afronden????