Hierbij een blog van Sylvia van Os. Sylvia is een?ervaringsdeskundige die zelf werkzaam is als ambulant begeleider in de psychiatrie.?Sylvia heeft de diagnose ADD en schrijft in haar blogs over waar ze tegenaan loopt, vaak serieus, maar vaak ook met een knipoog.
Vanmorgen stond ik bij het aanrecht. Zij-aan-zij met mijn zoon van 10 jaar oud. Hij legt het tabletje achter in zijn mond, dat maakt het makkelijker doorslikken. Ik doe hetzelfde en eensgezind slaan we een beker water achterover.
In gedachten zie ik het moment als foto of video op social media verschijnen, en meteen hoor ik de bijbehorende geluidssignalen bij elke nieuwe reactie die verschijnt.
Want dat is geheid wat gaat gebeuren, binnen de wereld van de AD(H)D niets zo controversieels als medicatie, laat staan medicatie ?n kinderen. Voor- en tegenstanders die een pleidooi houden voor hun eigen gelijk, waarbij in beide kampen harde woorden vallen. Wat ben ik voor ontaarde moeder om mijn zoon vol te stoppen met drugs? Zijn eten moet ik aanpassen! Deze druppels moet ik proberen! Waarom probeer ik het niet eerst eens met de ouderwetse drie R-en?
Wat zou ik graag zien dat iedereen elkaar in zijn waarde laat. Informatie geven, tips uitwisselen? Prima! Maar stop met het (ver)oordelen van mensen in situaties die niet de jouwe zijn.
In mijn situatie weet ik: het is geen wondermiddel. Wat ik weet is dat het voor zowel mij als mijn zoon het verschil maakt tussen leven en overleven.
Mijn zoon in tranen op de trap, omdat hij het niet meer weet. Zijn hoofd zit zo vol dat hij niet meer wil. Hij is aan het eind van zijn Latijn. Huilend, huilend tot hij niet meer kan.
Dat beeld roep ik op wanneer ik weer eens negatieve reacties krijg op de beslissing medicatie te gaan gebruiken. Dat wil ik nooit meer hoeven zien, en ik wil niet dat hij dat ooit nog zo hoeft te voelen. Wanneer er medicatie voor nodig is om dat voor elkaar te krijgen, so be it!
Kies jij ervoor om het anders te doen? Prima! Jij bent immers degene die jou(w kind) het beste kent, onthoud dat! Keuzevrijheid, de vrijheid om datgene te kiezen wat bij jou en jouw familie het beste past, dat is wat ik iedereen gun, zonder oordeel van ander.
Op?monstersinmijnhoofd.wordpress.
