Hoe ik omga met tijdsdruk

” Een kijkje in het leven Zara. Ze heeft ADD en is herstellend van een burn-out, een depressie en een slaapstoornis” 

Ik heb een deadline

Voor deze blog. Die ga ik makkelijk redden overigens. Het is nu 7 oktober en de deadline is 1 november, dus appeltje eitje voor me. Doe ik gewoon ff tussendoor. Want bloggen is leuk, vind ik. Het ordent meteen mijn gedachten, of eigenlijk plaatst het mijn gedachten in de juiste volgorde, wat op hetzelfde neerkomt besef ik terwijl ik dit typ. Bloggen brengt mijn gedachten tot bedaren doordat ik ze op papier zet. Zodra ik mijn gedachten heb opgeschreven, kan ik ze namelijk teruglezen en dat maakt me rustig. Met de deadline voor deze blog heb ik dus geen enkele moeite. Meer moeite heb ik met deadlines van stomme dingen. Stomme dingen zijn dingen die ik vervelend vind om te doen, dingen die me veel energie kosten om te realiseren of dingen waar ik tegenop zie. Ik heb moeite met deadlines van stomme dingen omdat er iets gebeurt met me bij deze deadlines.

Bij deadlines van stomme dingen voel ik tijdsdruk

Het werkt als volgt. Zodra ik een deadline weet, noteer ik die – als alles goed gaat – in mijn agenda met daarbij wát ik wannéér moet doen om de deadline te halen. Bij een deadline van leuke dingen is dat zo gepiept, echter bij deadlines van stomme dingen protesteren mijn hersenen. Lees maar even mee hoe mijn hersenen dit doen.

Ik zie in mijn agenda dat ik een stomme actie moet uitvoeren die hoort bij een stom ding met een deadline. “Bah”, zeggen mijn hersenen, “daar hebben we nu echt GEEN ZIN IN.” Dus ik verplaats de stomme actie naar een later moment in mijn agenda. De keer erna zie ik de stomme actie weer. Dan zeggen mijn hersenen zoiets als: “Oh nee, niet nu, we zijn UITGEPUT.” Gehoorzaam als ik ben, verschuif ik de stomme actie een weekje op in mijn agenda. Bij de derde keer dat ik de stomme actie in mijn agenda tegenkom, voelen mijn hersenen zich niet in staat om de actie uit te voeren want ze vinden het “HARTSTIKKE MOEILIJK.” De stomme actie weet dit inmiddels ook en verplaatst zichzelf alvast een weekje verder. Als gevolg hiervan word ik enigszins zenuwachtig, want de deadline voor de stomme actie komt steeds dichterbij. Dat is het moment dat het monster dat tijdsdruk heet genadeloos toeslaat.

Tijdsdruk geeft me stress

Stress is mijn vijand, altijd al geweest, maar sinds ik mijn burn-out heb, is stress funest voor mijn herstel, want het doet me weken terugvallen en ik ben die terugval in mijn herstel méér dan zat. Dus stress wil ik koste wat het kost vermijden. Dat op zich is al ietwat stressvol voor me. Maar het helpt me als ik voorkóm dat ik tijdsdruk ervaar. Om die reden heb ik op een gegeven moment een moedig besluit genomen.

Stomme dingen maak ik zo klein mogelijk

Ik hak stomme dingen in kleine stukken. Figuurlijk dan. Er komt geen keukenmes, beitel of hakbijl aan te pas. Ff een voorbeeld van een stom ding om dit te concretiseren. De administratie. Oei, dit is wel een heel erg stom ding, dat kan ik nu niet handelen. Ik kies een ander stom ding: het doen van de was. De deadline hiervan is voor mij aanstaande vrijdag. Het is vandaag dinsdag – 9 oktober inmiddels – en gisteren heb ik al een witte was gedraaid. Oeps, die zit nog in de wasmachine bedenk ik me nu. Moment, ben zo terug.

De wasmachine draait de was nog een keer, want het rook niet meer zo fris. Ik heb – nu maar wél – in mijn agenda gezet dat ik de was straks in de droger moet doen. Wat ik met dit voorbeeld wil duidelijk maken, is dat ik de stomme actie ‘de was doen’ in stukken heb gehakt. Vandaag doe ik alvast een was zodat ik vrijdag minder hoef te wassen. Hierdoor voorkóm ik tijdsdruk. Daarnaast heb ik een andere moedige beslissing genomen om tijdsdruk te voorkómen.

Ik manage mijn afspraken

Ik ben mijn afspraken – die te maken hebben met stomme dingen – gaan managen. Dat doe ik op drie manieren.  De eerste manier is als volgt: ik maak ze niet. Althans, zo min mogelijk. Mijn tijdsdruk ik behoorlijk afgenomen sinds ik ervoor koos mezelf te ontvrienden. Dit klinkt best erg en dat is het misschien ook wel. Maar het ruimde lekker op en uiteindelijk heb ik de beste, liefste en leukste vrienden overgehouden. Bijkomend voordeel is dat ik ze op enkele vingers kan tellen dus het overzicht verlies ik evenmin ????. Een andere keuze die ik heb gemaakt is het skippen van verjaardagen. Dit heeft eveneens geleid tot een grote vermindering van mijn tijdsdruk. En ik mis ze totaal niet die verjaardagen: ze overprikkelen me sowieso en vaak vind ik de gesprekken die daar gevoerd worden nogal saai. De taart die ik hierdoor misloop, eet ik ergens anders, op een plek waarvan ik vrijwel zeker weet dat ik de taart lekker vind, en in het gezelschap van een rustige, niet saaie man. Deze man is echt perfect voor mij, het enige minpunt aan hem is dat hij mijn verjaardag vergeet. Maar dat vergeef ik hem, want ik doe immers hetzelfde met de zijne.

Voordat ik overga naar de tweede manier om mijn afspraken te managen, moet me iets van het hart. Zojuist ging ik de was opruimen die ik gisteren opnieuw had gedraaid – ja het is weer een dag verder, we zitten nu op woensdag 10 oktober. Dat opruimen was mijn vóórnemen. Ik heb dit helaas niet kunnen uitvoeren, want al het wasgoed was nog vochtig. Blijkbaar had ik de droger toch iets te vroeg uitgezet. Nu heb ik alles maar opgehangen zodat het alsnog kan drogen. Zie je hoe klein de stukken zijn waarin ik deze stomme was-actie heb gehakt? Je hebt een loep nodig om ze te kunnen zien.

Okay, manier twee om mijn afspraken te managen: ik verschuif ze. Als ik tijdsdruk ervaar, kijk ik in mijn agenda en alle stomme acties die ‘urgent maar onbelangrijk’ voor me zijn of ‘belangrijk maar niet urgent’, verschuif ik naar een latere datum in mijn agenda. Dat haalt de druk ervan af. Dit verschuiven doe ik vrijwel iedere dag. Dat frustreert me weliswaar behoorlijk, maar het haalt wel de druk van de tijdsketel af.

Tot slot manier drie om mijn afspraken te managen, je voelt hem wellicht al aankomen: Ik cancel ze. Dat doe ik alleen bij afspraken die onbelangrijk voor me zijn. Ook dit helpt me enorm, deze vorm van prioriteiten stellen. Maar goed, ik stop er mee voor vandaag, want momenteel heeft iets anders mijn prioriteit. Ik heb een zeer urgente, vreselijk belangrijke afspraak. Met de allerbelangrijkste persoon in mijn leven. Je kent haar misschien nog wel, van die boodschappenblog, Zara is haar naam. Ga ik mee chillen, no stress.

Ben je benieuwd naar andere blogs van mij, klik hier dan en kom een kijkje nemen.