Wanneer je als ADHD?er of als ADD?er je stempel hebt gekregen is het gebruik van medicatie een van de eerste onderwerpen die ter sprake komt. Het stereotype beeld is: Er is iets in je hoofd wat niet lekker loopt, dat kunnen we fixen door te werken aan jezelf en dit proces ondersteunen met medicatie.
Pro?s en con?s
Ik heb een haat-liefde-verhouding met medicatie. Het heeft me ontzettend geholpen om mijn studie te kunnen behalen. Mijn focus was echt ?through the roof? maar ik wil wel benadrukken dat het absoluut geen wondermiddel is. We willen natuurlijk allemaal graag een pilletje wat alle concentratieproblemen fixt en tegelijkertijd de leuke creativiteit en spontane uitbarstingen behoudt. Helaas moet ik toch die roze bril voorzichtig van je hoofd afhalen.
Emotionele zombie
Toen ik medicatie gebruikte merkte ik in eerste instantie alleen de vervelende bijwerkingen. Ik kreeg slaapproblemen, had nagenoeg geen hongergevoel meer en mijn emoties waren een beetje afgestompt. Ik was op momenten niet echt blij, maar ook niet echt somber.
“Ik was gewoon een beetje meh!!”
Uiteindelijk bleek dat ik bij een hogere dosering wel de resultaten merkte waar de medicatie voor bedoelt was. Ik kon mezelf steeds beter afsluiten voor de onrust, prikkels en ruis van buitenaf.
Creatieve blokkade
Ritalin en concerta waren voor mij een booster om de stuiterballen in mijn hoofd te kunnen sorteren. Helaas nam dat sorteren zoveel ruimte in beslag dat mijn emoties in quarantaine kwamen te zitten en mijn fantasie werd ook ingetoomd. Eigenlijk merkte ik dat pas echt toen ik weer stopte met de medicatie. Mijn dromen werden intenser, ik kon weer verhalen verzinnen en ook had ik weer inspiratie om te tekenen en te schilderen.
Makkelijk met Ritalin
Daarentegen kon ik (bijna) zonder moeite vroeg uit bed in de ochtend en was ik ook mentaal gelijk klaar voor de dag. Geen koffie nodig.
Nou drink ik sowieso alleen maar thee. Maar mijn punt is; Alle energie in mijn hoofd werd gekanaliseerd.
Hierdoor moest ik echt iets doen met alle impulsen die binnenkwamen. Geen uitstelgedrag meer, maar alles gelijk oppakken wanneer ik tijd had. Geen tijd? Dan kwam het in mijn hoofd op een to-do lijst te staan. Ik gebruikte mijn agenda en planner veel minder.
Het huishouden was bijvoorbeeld veel makkelijker bij te houden voor mij. Ik sloot iedere avond af met een rondje door het huis om alles op te ruimen. Hierdoor had ik geen grote opruimmomenten nodig, maar hoefde ik alles alleen maar bij te houden. Dat die dingen zo gemakkelijk gingen is iets wat ik nu als medicijn-loze ADD?er nog wel kan missen.
En nu?
Na het behalen van mijn studie ben ik gestopt met medicatie om weer mijn creativiteit uit te buiten op mijn werk en in mijn blogs. Want dan blijken die gekke gedachtesprongen ook juist een positieve factor te zijn!
De emotieloze zombie is inmiddels al een tijd verdwenen en alhoewel sommige prikkels toch wel echt puur afleiding zijn, kan ik er op een manier toch wel van genieten dat mijn hoofd zo werkt.
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen met medicatie, wat dit doet voor de (on)rust in je hoofd en je creatieve zelf kunnen zijn.
Neem ook eens kijkje op mijn Facebookpagina: ADD Ellen?????
Groetjes van, Ellen
Wil jij meer weten over de kenmerken en symptomen die bij ADHD komen kijken?
Bekijk dan onze ADHD Kenmerken- en Symptomenpagina
Over de auteur
Mijn naam is?Ellenen ben 28 jaar. Ik ben getrouwd met de allerliefste man, in verwachting van mijn eerste kindje en ik heb ADD. Op mijn 18e is de diagnose gesteld en ben ik een achtbaan ingegaan van therapie, medicatie en keihard werken aan mezelf. Dit is het zwaarste wat ik ooit heb gedaan, maar ook het meest waardevolle. Inmiddels kan ik zeggen dat ik lekker in mijn vel zit, en mijn ADD-talenten kan inzetten voor iets positiefs.
