Warhoofd, optimist en moeder zijn zomaar een paar woorden die bij haar opkomen wanneer ze zichzelf beschrijft. Sinds 2007 ?officieel? warhoofd, omdat Marjan toen de diagnose ADD kreeg, echter met een paar duidelijke ?H?-kenmerken: Marjan ziet zichzelf?als een menggevalletje. Sinds 2004 en 2005 moeder van twee jongens. De oudste heeft ADHD ?en de jongste ADD: een bruisend gezin waar structuur nogal eens ontbreekt, maar verveling geen kans krijgt. Met vallen en opstaan leren ze m?t en v?n elkaar en proberen ze, ondanks alle struikelblokken, vooral de leuke en grappige dingen in elkaar te zien.

Aandachts-?tekort?.??

Vinden jullie dat nou ook niet een beetje gek…? Dat wij AD(H)D-ers worden beticht van een aandachtsTEKORT? terwijl we in feite last hebben van een aandachtsOVERSCHOT?! Wij hebben juist OVERAL aandacht voor, dat is nu juist het onoverzichtelijke ervan. Sta ik in de sportschool met een stang in mijn nek, zie ik in mijn ooghoeken iets of iemand over de gang schuifelen en ik kan het niet laten: ik m?et gewoon achterom kijken of er niet net iemand langs loopt die ik ken en waar ik naar m?et zwaaien. Dat dat een redelijk onmogelijke opgave is met zo?n ding in je nek, is van later zorg. Ik bedenk vast wel een of ander heupdansje dat voor zwaaien kan doorgaan. Zit ik op de fiets in de sportschool, zie ik de instructeur knikken of zwaaien naar iemand op de gang: hoppa: daar zit ik alweer achterstevoren op de fiets. Wanneer ik aan de afwas begin, kijk ik op de klok. Een uur later heb ik diverse appjes verstuurd, de was opgehangen, op Facebook gekeken, gestofzuigd (of half? althans? het plan was er), op Facebook gekeken, de wc gepoetst, op Facebook gekeken en een telefoontje gepleegd. De afwas kijkt me na dat uur nog steeds licht verwijtend aan: ?waarom vergeet je mij nou altijd?. Nou, daarom dus: een ??r bezig geweest en die rottige vaat is nog steeds niet klaar! Mijn aandacht is altijd overal tegelijk. Ik heb er dus veel te veel van, in plaats van te weinig!

Eigenlijk hebben wij ons dus maar een rare term in de maag laten splitsen en misschien moeten we daar maar eens tegen in actie komen. Ja, natuurlijk hebben wij vaak te weinig aandacht voor dingen waarvan andere mensen willen dat we er aandacht voor hebben? maar dat komt omdat die dingen vaak te saai of in ieder geval te weinig uitdagend zijn. Daaruit blijkt wel weer waarom ADHD vaak wordt ervaren als een last voor de omgeving. Kinderen met ADHD zijn te druk, te wiebelig, te lawaaierig, te impulsief en letten niet voldoende op. Allemaal dingen waar andere mensen last van hebben. Wij hebben er daardoor zelf ook last van, want we willen oh zo graag in de pas lopen. Hoewel… w?llen we dat?? Wat we willen, denk ik, is ?erbij horen?, een zeer menselijke behoefte. We willen niet als raar of afwijkend worden gezien en dus wringen we ons in allerlei bochten om maar mee te doen in een maatschappij die soms onmogelijke dingen van ons vraagt.

ADHD-maatschappij

Hoe zou de wereld eruit zien als wij deze eens zouden mogen inrichten naar ?nze normen en behoeften? een heuse ADHD-maatschappij? Zouden we vervallen in totale chaos? Zouden er nog klokken bestaan of volgen we ons natuurlijke bio-ritme dat ons vaak tot diep in de nacht wakker houdt en een groot deel van de dag laat slapen? Zou het begrip ?te laat komen? ?berhaupt nog betekenis hebben als de klokken zijn afgeschaft…? Vliegen we massaal van het ene in het andere en van de hak op de tak en blijft alles liggen en voor eeuwig uitgesteld? Of zouden we vanuit juist onze innerlijke chaos en daarmee natuurlijke behoefte aan overzicht, z?lf iets van orde en structuur gaan cre?ren??

Het lijkt me dat de term ADHD in ieder geval niet is bedacht door iemand die zelf dit soort creatief werkende hersentjes heeft. Om te beginnen al omdat het dus vooral negatief en als hinderlijk (voor de omgeving) wordt neergezet. ?AttentionDeficit?, een tekort aan iets, Hyperactivity Disorder, een stoornis en het woordje ?hyper?: alles waar ?te? voor staat, is niet goed. Hyper is niet goed. Hyper is niet wat we willen. Hyper is t?. ?Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.? Maar wat nou als er nooit creatuurtjes zoals wij zouden zijn geweest?

Oer-ADHD

Ik las laatst ergens dat ADHD-hersenen in de oertijd zeer goed van pas kwamen. Bijvoorbeeld als het voedsel op was. Dan moesten er oplossingen bedacht worden, nieuwe routes ontdekt? dat kan alleen maar gedaan worden door iemand die een beetje avontuurlijk is aangelegd en die out of the box kan denken. ADHD had dus toen al een functie en heeft de evolutie dus ook goed doorstaan. Dat zal vast een reden hebben. Hoe hadden bijvoorbeeld ooit al die grote uitvindingen gedaan konden worden als er geen mensen waren geweest met avontuurlijke, creatieve en dappere hersens die anders durven te denken, die durven te dromen?

What?s in a name? stempel of stigma?

Waar zou de wereld zijn zonder mensen die oplossingen zien waar anderen alleen maar in het probleem blijven hangen? Zou de wereld ?berhaupt ontdekt zijn zonder mensen met een hang naar avontuur, die verder willen kijken dan de eigen achtertuin…? Mensen met ADHD hebben echt geen aandacht tekort. We hebben veel te veel aandacht voor veel te veel dingen. En daardoor lijkt er soms juist maar weinig binnen te komen en vergeten we heel veel. En lijken we verstrooid en chaotisch. En dat zijn we ook heus wel. Maar we krijgen ook heel veel wel mee. En vaak meer dan andere mensen. En we kunnen hier vaak ook meer mee, omdat wij zo leuk om een hoekje kunnen denken, zoals ik het aan mijn kinderen meegeef. Wij denken niet (alleen) recht vooruit, maar in bochtjes, kronkeltjes en om het hoekje. Wij kijken verder dan onze neus lang is. Misschien wel omdat we zelf zo vaak zijn en worden beoordeeld op oppervlakkigheden. ADHD is niet alleen maar lastig. En zeker niet stom. Wat wel stom is, is de naam. Die impliceert dat wij lastig en hinderlijk zijn en zelfs gestoord.

Daar wil ik best wel vanaf. Eigenlijk. Wie biedt?

Ik heb ook een eigen Facebookpagina waar ik dagelijkse belevenissen van ons AD(H)D gezinnetje deel. Kom je een kijkje nemen?

Voel je vooral vrij om jouw ervaringen met ons te delen. Zo kunnen we van elkaar genieten en wie weet nog wat leren! Je kunt hieronder reageren, zelfs anoniem wanneer je dit prettig vindt : ).

9 Reacties
  1. Anoniem 9 jaar geleden

    Geweldig geschreven weer Marjan! Je hebt ook zo’n potje gelijk! Ik ben voor de term W.D. (wired differently) Bekt ook best lekker, ‘double you dee’. Zit tenminste geen oordeel in verwerkt en klopt ook nog eens. 😉

  2. Dionne 9 jaar geleden

    Geweldig geschreven weer Marjan! Je hebt ook zo?n potje gelijk! Ik ben voor de term W.D. (wired differently) Bekt ook best lekker, ?double you dee?. Zit tenminste geen oordeel in verwerkt en klopt ook nog eens. 😉 )Sorry val in herhaling maar was vergeten mijn naam erbij te zetten in al mijn enthousiasme)

  3. Marjan 9 jaar geleden

    Nice!! 😀

  4. Bart 9 jaar geleden

    Geweldige tekst!! Echt zo herkenbaar!!

  5. conrad 9 jaar geleden

    Mooi stuk, ook zo herkenbaar.
    Ik ben zelf ook ervaringswerker ggz met add en vond het erg leuk om dit te lezen.
    Ik zie mijn add ook meer ls een gave, waardoor ik veel oplossings gerichter kan dwnken dan de gemiddelde mede mens.
    Ik durf zelfs te zeggen dat ons brein beter ontwikkeld is, waardoor we compexer kunnen denken.
    Ook in mijn werk als ervaringswerker, helpt mijn add mij om mensen te helpen, doordat ik daar door veel beter inzicht heb en buiten het doosje denk, kom ik vaak op ideeen waar behandelaars niet eens aan zouden denken.
    Ik heb dus zelf add en mijn vrouw adhd, mijn dochtertje heeft ook wel trekken, maar vind het nog te vroeg om dit te concluderen, aangezien ze nog net geen twee is.
    Wij komen ook vaak in zeer grappige situaties ofmoeten lachen om dingen die anderen niet snappen .
    Ik vind dat een verrijking van mijn leven.
    Ik zou z

  6. conrad 9 jaar geleden

    Ik zou zeggen keep up the good work.
    En sorry voor de textfouten, typen op telefoontoetsenbord, is niet altijd handig.

  7. Sylvia Slot 9 jaar geleden

    Heel herkenbaar…..met moeite je in een gesprek concentreren op die gene waar mee je praat…..in een verhaal blijven als je iets vertelt….Naar je hobby plek gaan om iets te maken en gewoon een uur weg dromen bij plaatjes…..om vervolgens heel druk de dingen afraffelen die je moet doen (huishouden)

  8. Kumari 9 jaar geleden

    Wat weer een heerijk stukje Marjan! 🙂

  9. evelien sijbesma 9 jaar geleden

    Ik had deze termen nooit bedacht als niet ADHD-er. Is misschien bedacht, omdat we inmiddels in een regeltjes maatschappij leven. Iedereen heeft zijn talenten. Er zijn beroepen waar jullie het beter doen. Succes.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

CONTACT US

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Wordt verstuurd

©2024 KLEO Template a premium and multipurpose theme from Seventh Queen

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?